Aangekomen in het bos gingen de mannen snel op pad. Wij moeders vleiden ons neer in een stoel in de zon en genoten van onze rust. Heerlijk niks doen een uur lang!
Na ongeveer dat uurtje klonk een hoop kabaal en gelach uit het bos. De mannen waren klaar en hadden zichtbaar genoten. Op dat moment misten we nog 2 jongens, waaronder mijn zoon. Ze konden niet ver zijn volgens de leiding en ik liep ze tegemoet. Op dat moment kwam een vriendje van Joep ons tegemoet lopen: “Kom snel, er zit een egel vast!”
Ik rende snel met iemand van de leiding achter hem aan en daar zat, mijn kleine dierenarts in spé, Joep in het bos, met een egel in zijn handen helemaal omwikkeld met touw van een camouflagenet.
"Mam, kom gauw deze leeft nog… " Ik rende erop af en zag dat er meerdere egels in het net hingen, verstikt en bewegingsloos. Een afschuwelijk gezicht. Joep hielt er één omhoog zodat hij niet in het net hing. Zijn vriendje ging een mes of schaar zoeken. Hij kwam terug met een verbanddoos met de meest botte schaar ooit.
Maar goed, met 3 man sterk en 20 minuten verder, was het ons gelukt de kleine egel uit de touwen te bevrijden. Hij gaf eerst weinig teken van leven. Overal had het touw in zijn kleine lijfje gesneden.
De jongens noemde hem Ollie, want was hun gedachten; Met een eigen naam ging je het redden! Voor de andere egels, waaronder waarschijnlijk zijn moeder, kwam de hulp te laat. Ollie ging met spoed mee in de auto naar huis.
Thuis aangekomen zijn we begonnen met de medische verzorging en het geven van vocht. Al snel kwam er een beetje beweging in hem.
In de dagen die volgden en hij rustig kon aansterken en woonde hij in een aparte ren bij onze cavia’s, lekker buiten in de tuin.
Naarmate Ollie opknapte, steeds brutaler werd en mijn cavia’s de stuipen op het lijf jaagde, ging hij ook steeds meer eten. Alles wat we hem voorzetten ging erin maar hij was vooral dol op kattenvoer.
Ollie heeft het overleefd. We hebben hem na ongeveer een week, toen hij goed was opgeknapt en een mooi gewicht had bereikt, verhuisd naar een vriendin met een grote egel-veilige-tuin. Daar heeft zij hem nog dagelijks gevoerd tot hij enkele weken later de kuierlatten heeft genomen en op zoek is gegaan naar, we denken, vrouwelijk gezelschap.
Gelukkig is het voor dit kleine mannetje nog net goed afgelopen. De organisatie heeft maatregelen genomen voor het camouflagenet zodat niet nog meer egels hiervan het slachtoffer worden.
En ik was maar wat trots op de twee jongens die al vroeg in hun leven zijn gestart met het redden van dieren!
Egels behoren tot beschermde diersoorten in Nederland. Mocht u een zieke egel vinden, bel dan uw dierenarts wat te doen.
Frederique
Dierenarts
Dierenkliniek Kralingen
